Een tweedaagse kennismaking met het bergwandelen

Stel je voor: je hoort van vrienden, die recentelijk voor het eerst (met een gids) in de bergen hebben gewandeld, dat bergwandelen ontzettend leuk is. Je bent lekker fysiek bezig en onderweg geniet je van de mooie natuur en de schitterende uitzichten. Dan wil je dat toch ook?! Zo kwam het, dat ik de afgelopen twee dagen een gezin heb laten kennismaken met het bergwandelen.

Op weg naar hun uiteindelijke vakantiebestemming maken ze een tussenstop in het mooie Zillertal, waar ze met mij twee dagtochten maken. We treffen elkaar aan de vooravond van de eerste wandeldag om te bespreken wat we de komende dag(en) gaan doen. Zoals altijd is het weer bepalend. En laat dat nou net roet in het eten gooien. Voor de eerste wandeldag wordt niet veel goeds verwacht, dichte bewolking (dus geen uitzichten) en regen 😦

Natuurlijk gaan we wel op pad. We lopen naar de Edelhütte, waar we ons opwarmen met een ‘heiße choco mit sahne’ en ons tegoed doen aan een heerlijke goulashsoep en kaiserschmarn. Als we bij de hut vertrekken moeten de regenjassen en -broeken er aan te pas komen. Eenmaal onderweg valt het mee en blijft het bij die ene bui. Koud is het wel. Gelukkig is de Filzenstadl open en staat de kachel aan. Onder het genot van een warme chocolademelk en een apfel/-topfenstrudel, alles natuurlijk met slagroom, stellen we vast dat het een leuke wandeling was, maar dat het toch wel erg jammer is dat we geen uitzichten hebben gehad.

Als dit je eerste kennismaking met bergwandelen is, dan valt dat niet mee. Zeker als het weer ’s avonds echt losbarst met regen en onweer en de voorspellingen voor de volgende dag wel beter zijn, maar nog steeds niet goed. Ingegeven door de weersvoorspelling, dat het de volgende dag ’s middags beter is dan ’s ochtends, treffen we elkaar om 10.00 uur. Eerst maar eens koffie en dan verder kijken 😦

We besluiten naar Hintertux te rijden en daar vanaf de Sommerbergalm, door het Weitental en langs de Schleier Wasserfall terug naar de parkeerplaats te lopen. De neerslag van gisterenavond en -nacht is hier als sneeuw gevallen. Ook onderweg naar het Tuxer Joch Haus krijgen we nog een sneeuwbui over ons heen. Blijft toch een bijzondere ervaring om middenin de zomer een sneeuwbui op je dak te krijgen! Wel leuk, want het biedt ook de mogelijkheid tot een sneeuwballengevecht met de gids als mikpunt 😉

Na een lekkere ‘würstl mit brot’ en natuurlijk een kaiserschmarn als toetje in het Tuxer Joch Haus begint de afdaling richting het Weitental. We zijn nog geen vijf minuten op pad of het eerste ‘murmeltier’ (bergmarmot) laat zich zien. Even verderop volgen er meer, waarvan sommige echt lijken te poseren voor een mooie foto.

Het weer laat zich vandaag van verschillende kanten zien. Er zijn momenten van zon (kort, maar toch), regen en sneeuw. Soms trekt het helemaal dicht en zien we geen hand voor ogen. Soms trekt het open en hebben we een schitterend uitzicht op de gletsjers van Hintertux.

De afdaling langs de Schleier Wasserfall gaat via een makkelijke gezekerde passage, leuk voor een eerste kennismaking. Onderaan de waterval is het door het vallende water en de wind, die daardoor ontstaat, koud. We vervolgen dan ook snel onze weg. Het laatste deel van de route gaat over een smal bospaadje. Hier passeren we een kleine kudde koeien, die op ons verzoek een minimaal stapje aan de kant doen, zodat wij er langs kunnen.

Als we terug bij de auto zijn is het inmiddels etenstijd. Een van buiten niet zo gezellig ogend restaurant blijkt eenmaal binnen toch een uitstekende keuze. Het ziet er ‘gemütlig’ uit, de bediening is vriendelijk, het eten is goed en de koffie is heerlijk. Gelukkig kunnen we nu terugkijken op een mooie wandeldag!